O ποιητής μιλάει στον ποιητή, το πνεύμα απαντάει στο πνεύμα, τα υπόλοιπα είναι απόνερα.
Henry Miller,Plexus, p 464/517.
Όταν ο Εμπεδοκλής του είπε πως δεν μπορεί να βρεθεί σοφός, [ο Ξενοφάνης] του απάντησε: Πολύ φυσικό, αφού για να αναγνωρίσει κάποιος τον σοφό πρέπει να είναι ο ίδιος σοφός.
Διογένης Λαέρτιος, 9.20.
Ο Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, 495 π.Χ. – 435 π.Χ., ήταν αρχαίος Έλληνας πυθαγόρειος φιλόσοφος, ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικός, μηχανικός, εφευρέτης, ιατρός, μουσικός και ποιητής.
Μεταξύ των παραδόσεων που αφηγείται ο Διογένης Λαέρτιος για τον θάνατο του Εμπεδοκλή (Βίοι Φιλοσόφων, Η΄ 69-72), είναι ότι αποθεώθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό, καθώς και ότι ρίχτηκε στον κρατήρα της Αίτνας.
Ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, 570 π.Χ. – 480 π.Χ., ήταν φιλόσοφος και ποιητής που γεννήθηκε στη μικρασιατική Κολοφώνα και έζησε σε διάφορα μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Η Ιστορία τον θυμάται για την κριτική που άσκησε στον θρησκευτικό ανθρωπομορφισμό, για την ώθηση, που έδωσε με τη σκέψη του στον μονοθεϊσμό και ορισμένες πρωτοποριακές ιδέες του σε τομείς της γνώσης. Πολλοί ύστεροι συγγραφείς, ίσως επηρεάστηκαν από δύο μικρούς χαρακτηρισμούς του Ξενοφάνη στον Πλάτωνα (Σοφιστής 242c-d) και τον Αριστοτέλη (Μετά τα φυσικά 986b18-27), που τον προσδιόριζαν ως ιδρυτή της ελεατικής φιλοσοφίας.