‘Ζωή είναι αυτό που συμβαίνει, ενώ είμαστε απασχολημένοι με άλλα πράγματα’ έλεγε σε μια πάντα επίκαιρη και γι αυτό κλασική αποστροφή του ο αείμνηστος John Lennon στη μακρινή δεκαετία του ΄70.

Την ώρα που με αναλυτικές απεραντολογίες προσπαθούμε να περισώσουμε έστω και βραχυπρόθεσμα ότι μπορούμε από το μικρόκοσμό μας, ο οποίος μεθοδικά και σταθερά αποδομήται, αλλά σε προσεγμένες δόσεις, ώστε να διατηρείται η υπνωτική δράση της αυταπάτης, υπάρχουν δράσεις, που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την καθημερινότητά μας ή και να οδηγήσουν σε πιο οργανωμένες παρεμβάσεις. Δε μιλάμε για ευρείας κλίμακας κινητοποιήσεις, εμβατήρια και θούριους. Προτείνουμε τη δημιουργία και τη σύμπραξη μέσα από κυψέλες, που σε πρώτη φάση μπορούν να συσταθούν σε επίπεδο γειτονιάς ή οικισμού, χωρίς ύπουλες πολιτικές πατρωνίες και ανιαρούς ιδεολογικούς καθοδηγητισμούς. Οι κινήσεις αυτές, που δεν απαιτούν παρά ελάχιστα μέσα, έχουν δοκιμασθεί και δοκιμάζονται με επιτυχία στο εξωτερικό, δεν άλλαξαν άμεσα ‘τον ρουν της ιστορίας’, υπήρξαν ωστόσο τα φυτώρια της ανάδειξης κινήσεων, όπως το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για τη Φτώχεια, το Ευρωπαϊκό Γραφείο για το Περιβάλλον, δημιουργώντας τις βάσεις της αποκεντρωμένης συμμετοχής στις αποφάσεις.